
“Η θαρραλέα αντίληψη για τον αθλητισμό…”
Ο Γενικός Αρχηγός του τμήματος στίβου του Συλλόγου μας, δημοσιογράφος Γιάννης Μαμουζέλος καταθέτει σκέψεις για τον αθλητισμό…

Αγαπητοί αθλητές & αθλήτριες του ΑΣΕΔ, αγαπητοί γονείς, καθώς ο αθλητισμός ξαναρχίζει ολοένα και περισσότερο την προπονητική και αγωνιστική δράση του σε όλα τα αθλήματα και τομείς άσκησης, την ώρα που ο Τσιτσιπάς, η Σάκαρη, ο Αντετοκούνμπο, ο Τεντόγλου, ο Χρήστου κ.α. μάς αφήνουν με “ανοικτό στόμα”, καθώς οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Τόκιο θα μας κάνουν να θαυμάσουμε τους κορυφαίους της Γης σε “απίστευτα” επιτεύγματα, η σκέψη μου γυρίζει μόνιμα σ’ ένα ερώτημα: πώς αντιμετωπίζουμε τον αθλητισμό στην Ελλάδα σήμερα;
Ερώτημα που αφορά τα παιδιά, τους γονείς, τους προπονητές, τα σωματεία, οποιονδήποτε έχει ενεργό ρόλο στον αθλητισμό ή γενικότερα στη φυσική αγωγή. Η εγγραφή μας σε ένα αθλητικό τμήμα είναι απλώς το παιχνίδι που δεν κάνουμε εύκολα σε δρόμους, πλατείες και άλλους χώρους; Είναι ο “παιδότοπος” που δεν πηγαίνουν πια όσοι είναι πάνω από 6 ετών για να περάσει ο καιρός, ώσπου να αρχίσει η εφηβεία και η προσθήκη άλλων ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων;

Απ’ την άλλη πλευρά τα παιδιά που μπαίνουν σε μια αγωνιστική ομάδα το κάνουν με τη σκέψη (των γονιών κυρίως…) ότι θα γίνουν σπουδαίοι πρωταθλητές και μάλιστα επαγγελματίες που θα λύσουν κάθε οικογενειακό πρόβλημα ή για να φτάσουν εκεί που επιτρέπουν οι ψυχοσωματικές τους δυνατότητες;
Την ίδια στιγμή ανακύπτουν και ερωτήματα σχετικά με το πόσο θέλουν να κοπιάσουν για να φτάσουν να αγωνίζονται για ένα αξιόλογο αποτέλεσμα, αν φοβούνται την ήττα ή την αποτυχία και τα παρατάνε, αν συναισθάνονται ότι κάνουν κάτι που θέλει σοβαρότητα και προσήλωση και δεν είναι party, αν έχουν φιλοδοξία να διακριθούν, να αναζητήσουν τα προσωπικά τους όρια κ.α.

Τις απαντήσεις δεν θα τις δώσω εγώ… Θα τις δώσουν τα παιδιά/έφηβοι/νέοι που έχουν μπει στον αθλητισμό και οι γονείς τους… Τις απαντήσεις βέβαια τις έχουν δώσει πολλοί νωρίτερα, αποδεικνύοντας ότι το ταλέντο που είναι προορισμένο να φτάσει ψηλά θα το πετύχει, αφού πρώτα έχει κατανοήσει το δρόμο που οφείλει να ακολουθήσει!
Η επιτυχία (και η οικονομική ανταμοιβή) στον αθλητισμό δεν επιβάλλονται, δεν εξαγοράζονται κ.α., αλλά «χτίζονται» με θάρρος, προσπάθεια, υπομονή και επιμονή και με δουλειά στο μυαλό και στη διαχείριση των συναισθημάτων και επιθυμιών!
Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα που αφορά τον ωραίο, ενδιαφέροντα και απαιτητικό ομολογουμένως χώρο της Γυμναστικής (σε κάθε μορφή της) είδα το κείμενο που παραθέτω χωρίς σχόλια… Δείχνει πως πρέπει να προσεγγίζουν παιδιά & έφηβοι τον αθλητισμό, ανεξάρτητα απ’ το άθλημα που διάλεξαν!

Για να έχουν – πέραν απ’ το πόσο ψηλά θα φτάσουν – την ευχαρίστηση και το θετικό συναίσθημα πως έκαναν μια ωραία προσπάθεια και απέκτησαν εμπειρίες που θα τους φανούν χρήσιμες μελλοντικά στη ζωή τους…